Het is voor Tine Embrechts niet makkelijk om 2 generaties kinderen op te voeden. Dat was ook af te leiden uit de eerste aflevering van ‘De Expeditie: Groenland’. Daar slaakte ze bijna een soort van wanhoopskreet.
“Wanhoop was het niet, het is mijn eigen keuze geweest. Dat is de consequentie van kinderen te hebben met een lange pauze ertussen. Een peuter en een kleuter hebben op je 28ste en later op je 45ste: het verschil is wezenlijk. Dat vraagt véél energie. Je noden zijn ook anders. Als je moeder wordt, ben je helemaal gericht op het geluk van je kinderen, en wordt dat je eigen geluk. Maar hoe ouder je wordt, hoe meer je beseft dat je daarbij jezelf niet mag vergeten”, zegt Tine in Dag Allemaal.
De twee oudsten hebben hun mama niet meer zo fel nodig, maar de 2 kleinsten natuurlijk wel. Embrechts kreeg steeds meer en meer het gevoel dat ze tekort schoot voor iedereen.
“En ook mijn echtgenoot wil ik niet verwaarlozen. Allez, ik wil niet zeuren, want nogmaals, het was mijn eigen keuze. Maar je kan niet van elke keuze op voorhand goed de impact inschatten.”
