Tom Waes

Sinds hij het programma ‘Kalm Waes’ maakte voor VRT1, vindt Charlotte – de vriendin van Tom Waes, dat ze een andere man in huis heeft gekregen. Meer bepaald een man die doorheeft dat het leven uit meer dan werken alleen bestaat.

“Maar het werk is én blijft ook een deel van mijn leven”, vertrouwt de presentator Dag Allemaal toe. “Met die tv-collega’s breng ik tien tot twaalf uur per dag door. “En ik heb altijd het gevoel dat ik in een zwarte leegte zou vallen als ik mij daar helemaal uit zou trekken”, bekent hij.

“Maar het andere uiterste hoeft misschien ook niet”, beseft Tom. “Ik heb dit jaar amper vakantie gehad. Ik heb negen afleveringen ‘Reizen Waes’ opgenomen en vijf van ‘Eerste Keus’, had anderhalve maand voorbereidingen voor ‘Badgast’ en we zijn nu aan het draaien… Het is die balans vinden, hé”, klinkt het enigszins schuldbewust.

Voor zijn nieuwste programma op VRT1, ‘Kalm Waes’, werd presentator Tom Waes tien dagen lang alleen in een bos gedropt. Een heel leerzame ervaring, meent hij tegenover Dag Allemaal. Het heeft hem dan ook doen stilstaan bij hoe hij zijn eigen leven invult

“Om eerlijk te zijn: uit die ratrace stappen is in ons beroep niet gemakkelijk”, vertelt Tom. “Maar het is goed dat ik het nu even kan zeggen tegen al die mensen die dachten ‘Wat een onbeleefde gast is dat!: toen ik na tien dagen uit mijn cabine mocht, heb ik thuis mijn computer aangezet en zag ik dat ik 364 nieuwe mails had.

“Ik dacht: ‘Dit gaan we niet doen!’”, gaat de presentator verder. “En ik heb ze allemaal naar de prullenmand versleept. De echt belangrijke sturen ze nog wel eens opnieuw”, lacht Tom.

Het is weer tijd voor een nieuw seizoen van ‘Kamp Waes’. We hebben er even op moeten wachten, maar Tom en Fly zijn terug. En het belooft een spannend seizoen te worden.

Een nieuw seizoen van ‘Kamp Waes’ kunnen opnemen was een lichtpuntje in een toch wel moeilijk jaar voor Tom. Hij kreeg een fietsongeval en heeft daar erg vanaf gezien.

“Ik steek het niet onder stoelen of banken, ik heb heel diep gezeten. Na het ongeval met mijn speedpedelec kon ik enkele maanden letterlijk niets meer”, begint Waes zijn verhaal in Dag Allemaal.

Tom brak zijn ribben, zijn sleutelbeen en moest anderhalve maand thuis zitten. Hij kon zelfs geen hemd meer ophangen in de kast.

“Ik heb echt liggen janken in de zetel, denkend dat ik niet door die miserie zou raken. Letterlijk en figuurlijk gebroken. Drie maanden geleden ben ik langzaam uit het dal beginnen kruipen.’”