Luc Steeno

Eind juni staat Luc Steeno in het Casino Kursaal van Oostende. Daar geeft hij een groot concert naar aanleiding van zijn 60^ste verjaardag. Voor die dag wil hij er natuurlijk piekfijn uitzien en zijn mama geeft hem dan nog graag advies.

De ouders van Luc zijn erg trots op hun zoon en dat kan ook bijna niet anders. Hij heeft de voorbije jaren heel wat mogen bereiken.

“Als je na 35 jaar nog steeds meedraait in Vlaanderen, denk ik niet dat het een slechte keuze was om zanger te worden. Maar we moeten er natuurlijk ook niet flauw over doen dat ik veel te danken heb aan de start van VTM en ‘Tien om te Zien’”, zegt Luc in Primo.

Door zijn drukke artiestenbestaan heeft Luc nooit echt een gezin kunnen stichten. Iets wat zijn moeder toch soms jammer vindt.

“Soms vind ik dat wel jammer, maar ik geloof dat Luc zijn eigen weg vindt en gelukkig is met zijn leven zoals het is. Hij heeft een grote passie voor zijn muziek, en ik denk dat dit zijn leven vervult op een manier die voor hem werkt. Ik ben niet bang dat Luc later eenzaam zal wegkwijnen. Hij heeft een broer die twee kinderen heeft en een zus die vijftien jaar jonger is. Op hen zal hij altijd kunnen rekenen.”

In juni wordt Luc Steeno 60 en dat viert hij met een groot concert. In België geldt dan wel de pensioenleeftijd van 65 jaar, toch denkt de zanger er nog niet aan om op zijn 65^ste te stoppen.

“Ik zeg altijd dat ik het geluk heb dat ik nog tien jaar ga kunnen zingen. Maar dat hangt niet alleen af van mijn gezondheid, maar ook of organisatoren mij nog boeken en of het publiek me nog steeds op handen draagt. Op mijn 67ste wil ik wel nog optreden. Kijk naar Willy Sommers. Hij is 71 en zit op het toppunt van zijn carrière”, zegt Luc in Primo.

Maar eens het zover is, dan weet Luc wel wat hij gaat doen tijdens zijn pensioen. Dan is hij klaar om een stukje van de wereld te zien.

“Ik zou graag nog verre reizen maken. Wat al lang op mijn bucketlist staat is Vietnam. Ik ben dol op de oosterse keuken. Ik ben ook nog nooit in Canada of Zuid-Afrika geweest, maar zou ook graag het noorderlicht nog eens zien. Na mijn pensioen ga ik eindelijk tijd maken om al die reisgidsen te lezen die ik tot nu alleen nog maar als decoratie gebruikt heb!”

Luc Steeno noemt zichzelf in Dag Allemaal “de lopende reclameboy van Will Tura”. Wanneer de reporter vraagt wat de dementie van Will met Luc deed, geeft hij aan dat hij het als vriend van de familie al een tijdje had gezien en had aangevoeld.

“Ook op zijn laatste optreden in Oostende gaf hij een hint dat hij ging stoppen, dat voelde toen al als een afscheid”, gaat Luc van start. “Ik heb het daar moeilijk mee. Hij is nog oké, hoor, hij speelt piano als nooit tevoren, maar hij heeft soms een mindere dag.”

Luc geeft aan dat hij het moeilijk vindt om te weten of hij Will al dan niet mag storen in deze periode. “Nu denk ik altijd: mag ik die mens wel lastigvallen? Mag ik die bellen of niet? Ik heb dan met zijn zoon David gebeld, een goede vriend van mij. Die zei: ‘Dat is juist wat hij nodig heeft! Kom hem halen, ga met hem uit eten.’”

Tijdens dit etentje heeft het tweetal over allerlei zaken gesproken, behalve één onderwer: Will zijn dementie, iets waar de legende liever niet over praat.

Zanger Luc Steeno mag inmiddels dan al meer dan 35 jaar een succesvolle carrière uitgebouwd hebben, met hits zoals ‘Hij speelde accordeon’ en ‘Ik mis je elke dag’. En dat terwijl hij, in tegenstelling tot veel van zijn collega’s nooit geprofiteerd van extra publiciteit door veel over zijn privéleven prijs te geven. Ook daarin heeft hij z’n grote voorbeeld in het vak wat gevolgd.

“Ik heb inderdaad nooit fotografen toegelaten bij mij thuis, dat deed Will Tura ook niet”, zegt hij in Dag Allemaal. “Ik denk dan ook niet dat ik meer cd’s zou verkopen als de mensen zouden weten in welke zetel ik naar welk programma kijk. Of in welk bed ik lig, of met wie”, meent de zanger.

Al begrijpt hij wel dat het publiek daar nieuwsgierig naar is. “Mensen zijn nieuwsgierig, maar nogmaals: daarom kopen ze nog geen cd. Daar ben ik van overtuigd. Maar de mensen mogen gerust zijn: ik leef mijn leven. Ik héb een privéleven, ik leef samen met iemand, en met twee hondjes, ik ben niet eenzaam. Ik mag zeggen dat ik een gelukkige mens ben”, besluit Luc.