Jan Smit

Op de laatste dag van 2025 viert de Volendamse zanger Jan Smit een bijzondere mijlpaal in z’n leven. Dan viert hij immers z’n 40^ste verjaardag. In het verleden heeft hij ook altijd gezegd dat hij dan zou stoppen met zingen. Per slot van rekening staat hij al sinds z’n tiende op het podium.

Maar blijft hij nog steeds bij die beslissing? Het antwoord op die vraag lezen we in Het Belang van Limburg. “Ik heb inderdaad altijd gezegd dat ik op mijn 40^ste zou stoppen met zingen, ja”, beaamt de zanger. “Maar dat was wel in de periode dat ik 300 dagen per jaar onderweg was en geen tijd had voor leuke dingen”, nuanceert hij die woorden ook meteen enigszins.

“Maar als ik het met mijn mindset van vandaag bekijk, denk ik dat ik er nog wel enkele jaren kan bijdoen. Ik ga dus niet meteen stoppen, maar wie weet denk ik daar morgen weer helemaal anders over”, zegt hij. “Het enige wat echt van tel is voor mij, is het welzijn van mijn gezin. Zo lang het goed met hen gaat, is voor mij elke dag een cadeautje”, luidt Jans conclusie.

Sinds hij in 2019 te kampen kreeg met een burn-out, heeft zanger Jan Smit heel wat bijgeleerd over zichzelf. Dat lezen we in Het Belang van Limburg. Iets wat hij te danken heeft aan de therapie die hij volgde om zijn kwellingen van toen te overwinnen.

“Uit de therapie die me erdoorheen heeft geholpen heb ik geleerd dat het altijd moest gaan zoals ik het wilde. Dat alles afgestemd moest worden op mijn carrière”, erkent hij inmiddels. “Vakanties werden bijvoorbeeld voortdurend onderbroken want er kwam altijd wel een aanbod binnen dat we niet konden weigeren. Of het nu ging om geld, succes of aanzien, er was altijd wel iets dat belangrijk was.”

“Maar wat kan er nou belangrijker zijn dan je gezin? Niks, toch? Maar dat heb ik moeten leren”, aldus Jan. “En nu kan de paus me bellen tijdens mijn vakantie, maar ik zal niet opnemen. De streber in mij weet dat-ie alle prijzen heeft gewonnen die er te winnen vielen, dus niets hoeft nog”, besluit hij.

Al sinds zijn tiende staat Jan Smit als zanger op de professionele podia. Iets wat hij steeds met hart en ziel heeft gedaan, maar omdat hij al zo jong als artiest begonnen is heeft hij naar eigen zeggen nooit een normaal leven gekend.

“Op latere leeftijd ben ik erachter gekomen dat ik heel veel gemist heb”, vertelt de Volendamse zanger aan Het Belang van Limburg. “Ik ben eigenlijk nooit echt kind geweest, heb geen gewone tienertijd gehad. Versta me niet verkeerd: dat is niet erg want ik heb een erg mooie jeugd gehad, maar het heeft me wel onwetend gemaakt”, zegt Jan. “Ik zie nu bij de kinderen hoe een tienerbrein werkt en daardoor kom ik weleens in situaties terecht dat ik denk: ‘Waarom doe je dat nou? Waarom denk je zo?’”

“Maar ik heb dus nooit geweten dat het gangbaar is dat tieners zich afreageren op hun ouders, om de simpele reden dat ik dat nooit heb gedaan. Want ik was altijd aan het doen wat ik graag deed en was dag in dag uit met volwassenen op pad. Dat zorgde er in mijn latere leven voor dat ik niet genoeg begrip had voor de gedachtegang van jonge mensen, en dus ook niet voor de kinderen thuis”, beseft de zanger.

In 2019 werd de Nederlandse zanger Jan Smit overvallen door een burn-out die ervoor zorgde dat hij gedurende een tijdje wegbleef van het podium. Aan Het Belang van Limburg vertelt hij wat er volgens hem voor heeft gezorgd dat hij destijds is ‘omgevallen’.

“Het feit dat ik het gevoel had dat ik het allemaal wel gezien heb in mijn carrière heeft ervoor gezorgd dat ik ben omgevallen”, meent Jan. “Ik was gewoon op, mentaal en fysiek. 25 jaar lang had ik de beste willen zijn, maar dat kan natuurlijk niet blijven duren. Dus het was een onzinnig streven”, blikt de zanger terug.

En toch schaamde hij zich er ook voor. “Ik zag het als falen. Dat denk je dan, hé”, zegt hij. “Voor ik zelf in dat straatje belandde, had ik zo mijn idee over mensen met een burn-out, depressie of midlifecrisis. Ik bagatelliseerde dat, tot ik er zelf aan ten prooi viel.”

Sinds zijn burn-out enkele jaren geleden heeft de Nederlandse zanger Jan Smit voor zichzelf uitgemaakt dat hij niet meer elke dag wil werken. En al helemaal niet meer van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat. “En doordat ik dit vak al sinds m’n tiende doe, kan ik me die keuze ook financieel permitteren”, lacht hij. “ Maar helemaal niets doen zie ik niet als een optie, want ik heb een doel nodig. Dus ik treed nu nog zo’n vijftig, zestig keer per jaar op. Omdat ik dat leuk vind.”

En hoe hij verder dan zijn dagen vult wanneer hij niet aan het werk is, dat vertelt de Volendammer desgevraagd in Het Belang van Limburg. “Verder ga ik fietsen, padellen en ik speel taxichauffeur voor onze kinderen: van het voetbal naar de tennis naar de bioscoop, overal waar ze maar naartoe willen”, vertelt Jan.

“En we hebben een huis in Marbella waar we elke maand een week naartoe proberen gaan. Dus ik blijf wel degelijk in beweging”, besluit de nog steeds populaire zanger.

Jan Smit en zijn vrouw Liza zijn al vele jaren samen. Liza steunt haar man in alles wat hij doet en neemt het grootste deel van de zorg van de kinderen op haar. Toch heeft Jan ook veel te bieden als partner.

“Ik hoop dat ik een toegewijde, flexibele, stabiele echtgenoot ben met wie er ook nog wat valt te lachen. Mijn vrouw zegt soms wel: ‘Het lijkt of ik vier kinderen heb in plaats van drie.’ Misschien omdat ik te vaak een vriend probeer te zijn voor de kinderen, ik wil het hen altijd naar hun zin maken. Aan de ene kant ben ik consequent, maar anderzijds ben ik ook makkelijk te overhalen. Ach, het ouderschap is iets raars. Het toilet van mijn moeder hangt vol met van die oude spreuken: ‘Moeder worden is een wonder, moeder zijn een heel gedonder.’ En: ‘Kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen”, lacht hij in Het Belang Van Limburg.

Als artiest krijgt Jan natuurlijk veel te maken met jaloezie. Niet alleen collega’s zijn jaloers, maar ook mensen op sociale media tonen hun jaloezie voor giftige reacties te posten.

“Dat leg ik naast me neer. De helft vindt me fantastisch, de andere helft vindt me verschrikkelijk: dat is er van jongs af aan ingestampt bij mij en daar heb ik helemaal vrede mee. Ik rangschik jaloezie onder de categorie domheid. Als mensen niet verder kunnen kijken dan hun neus lang is, worden ze jaloers. Als je dat weet, is het niet zo moeilijk om het te negeren.”

Jan Smit mag dan wel een beetje gas teruggenomen hebben, hij is nog altijd zanger en schrijft nog steeds zijn eigen nummers. Dat doet hij vooral op het toilet of wanneer hij in het vliegtuig zit.

“Of soms krijg ik een idee in bed, maar slaapt mijn vrouw al en moet ik heel stilletjes mijn idee opnemen met mijn recordertje”, lacht hij in Het Belang Van Limburg.

De zanger is al vele jaren bezig en de burn-out enkele jaren geleden heeft het er allemaal niet makkelijker op gemaakt. Jan had het gevoel dat hij het allemaal wel een beetje gezien had.

“En dat heeft ervoor gezorgd dat ik in 2019 ben omgevallen . Ik was gewoon op, mentaal en fysiek. Vijfentwintig jaar lang had ik de beste willen zijn, maar dat kan natuurlijk niet blijven duren. Dus het was een onzinnig streven.”

Jan schaamde zich enorm voor die burn-out. Voor hem was het een beetje als falen. “Dat denk je dan, hé. Voor ik zelf in dat straatje belandde, had ik zo mijn idee over mensen met een burn-out, depressie of midlifecrisis. Ik bagatelliseerde dat, tot ik er zelf aan ten prooi viel. En toen ging ik plots alles afreageren op de mensen om me heen. Ik werd een beetje stug, een beetje kortaf. Therapie heeft me erdoorheen geholpen, en ook de rustige coronaperiode bleek een zegen voor mij en voor de band met mijn kinderen: die is nog hechter geworden. Ik ben er nu veel meer voor hen dan vroeger.”