Anja Daems

Anja Daems heeft veel plezier gehad bij het maken van haar radioprogramma ‘Als De Muren Konden Praten’. Ze ging bij verschillende BV’s langs en heeft daar veel herkenbare verhalen gehoord.

“Voor de proefopname ging ik langs Xavier Taveirne, en die had net een kleine ruzie met zijn man over het afruimen van de tafel. Xavier begon al alles weg te zetten, terwijl zijn partner nog rustig wilde eten. Thuis ruim ik ook alles snel af, ook al heeft Fred nog niet gedaan met eten”, lacht Anja in Story.

In Story vertelt de Radio 2 presentatrice ook over wat we te weten zouden kopen over haar, mochten de muren bij haar kunnen praten.

“Dat ik de sprekende klok ben. Ik wil altijd en overal op tijd aankomen, maar Anna Julia en Fred zijn zo traag en daar word ik zenuwachtig van. Dus dan roep ik: ‘Het is zeven uur’, ‘Het is kwart over zeven’, ‘Het is half acht’… Ik denk ook wel dat ik een sloddervos ben. Ik laat dingen vaak ergens liggen omdat ik weet dat ik ze straks opnieuw nodig heb, maar Fred ruimt ze meteen op.”

Anja Daems heeft al heel wat bereikt in haar carrière en al heel wat mooie kansen gehad. Haar hart ligt bij het radiomaken en dat doet ze elke dag nog met heel veel plezier en vooral heel veel passie.

Ze heeft al zoveel leuke dingen mogen doen, dat ze moeilijk kan zeggen of ze echt nog dromen heeft of niet.

“Ik ben niet goed in dromen. Mijn werk is altijd mijn vrije tijd geweest. Omdat ik dat zo graag doe en omdat ik zoveel kansen gekregen heb. Ik heb zoveel interessante mensen ontmoet, heb zoveel mogen reizen ook, waardoor je op plekken komt waar je anders niet komt”, zegt Anja in De Morgen.

Maar als er toch iets nieuws op haar pad komt, dan maakt Anja dat toch gelukkig. Zo was ze vooral gelukkig met het nieuwe programma dat ze kreeg op de radio.

“Ik presenteer nu ‘Als de muren konden praten’ op Radio 2. Ik was daar zo blij mee omdat het weer praten is met mensen. Werken vind ik fijn, maar ik zou later toch ook nog graag wat tijd willen om op mijn berg in Portugal te gaan zitten.”

Er zijn gebeurtenissen in je leven die je nooit vergeet en die je altijd zal blijven koesteren. Voor Anja Daems is dat de geboorte van haar dochter.

“En, een paar maanden geleden, de dag dat mijn nonkel stierf. De veel jongere broer van mijn mama, niet veel ouder dan ikzelf, eigenlijk zowat de broer die ik nooit gehad heb. Twee jaar geleden kreeg hij kanker. Mijn tante en ik vergezelden hem telkens wanneer hij chemo kreeg”, blikt Anja terug in De Morgen.

De geboorte van haar dochter zal Anja zich altijd blijven herinneren, want het was allesbehalve liefde op het eerste gezicht.

“Daar lag een wezentje dat ik niet kende. Ik zie haar nu oneindig veel liever dan zestien jaar geleden. Je groeit naar elkaar toe. Sterven daarentegen, is van elkaar weggroeien.”