Het is voor homokoppels moeilijk om kinderen te krijgen. Vraag dat maar aan Nick Laenen. Hij en zijn vriend hunkeren naar een kindje, maar de adoptieprocedure is heel lang. En zoveel geduld of tijd hebben ze niet.
Ze zijn nu volop op zoek naar een eiceldonor en wagen zich aan draagmoederschap in het buitenland. In België is hier nog geen concrete wetgeving rond, dus moeten ze daarvoor wel naar het buitenland.
“Ik ben vooral teleurgesteld en gefrustreerd. Als steward vlieg ik vaak op Afrika en daar zie ik veel weeskindjes. Of er komen mama’s mij smeken of ik hun kindje wil meenemen naar België om het daar een betere toekomst te geven. Dat is zo confronterend. Ik zou hen zo graag willen helpen en zij willen mijn hulp, en toch kan het niet… Dat zou toch allemaal veel vlotter moeten kunnen, ook adoptie”, klinkt het in Dag Allemaal.
Toch kan Nick Laenen ook begrijpen waarom het zo lang duurt. Hij denkt dat het geen prioriteit is en ook geen budget.
“Ik hoop dat politici snel beseffen hoe demotiverend dit is. Als een heterokoppel beslist om voor een kind te gaan, hebben ze negen maanden later een baby. Bij ons duurt het tien jaar. Zoveel homokoppels moeten hun droom opbergen omdat het te complex is. Hopelijk komt daar snel verandering in.”
