Een tegenslag in je leven probeer je natuurlijk liefst zoveel mogelijk te vermijden. Maar soms kunnen we ook leren uit onze tegenslagen of soms maakt een tegenslag ons gewoon mooier.
Johan Verminnen heeft de laatste tijd enkele vrienden zien sterven en dat verdriet heeft hem toch anders gemaakt.
“Het tekent me, maar een getekend mens is geen lelijk mens. Je bent daardoor automatisch zelf meer met die vergankelijkheid bezig. Dat hangt ook samen met 73 zijn. Meer levenservaring betekent niet dat je makkelijker met dat soort dingen omgaat, maar je aanvaardt wel veel meer dan dat je jong bent. Pas op, aanvaarden is wel moeilijk”, zegt hij in Primo.
Als je jong bent, denk je dat je het eeuwige leven hebt, zegt Johan ook nog. Pas als je ouder wordt besef je heel snel dat dat niet zo is.
“In 1984 overleed mijn oudere broer Bert, dus werd ik al vroeg met zo’n groot verlies geconfronteerd. Dat heeft me zeker ook getekend. Ik schreef er verschillende liedjes over zoals ‘Niemand weet’: ‘Niemand weet, niemand ziet wat ik met mijn tranen doe, er gaat geen enkele dag voorbij dat ik niet denk aan jou…’ En dat is nog steeds zo.”
