Helmut Lotti is als kind altijd opgegroeid in armoede. Hij schaamde zich soms zo erg voor de situatie, dat hij nooit een vriendje mee naar huis durfde te nemen. Maar hij leed er ook niet echt onder.
Hij moest soms kleren afdragen van andere kinderen en ze moesten zich wassen met vuil leidingwater. Een heel andere situatie dan nu. Want nu heeft hij wel een beetje een gat in zijn hand.
“In het verleden heb ik te vaak geld uitgedeeld aan anderen, ja. En daarbij heb ik me wel een paar keer laten rollen. Gelukkig heeft mijn manager (Piet Roelen, red.), al 34 jaar de stabiele factor in mijn financiën, er altijd voor gezorgd dat ik mijn rekeningen kon blijven betalen. Marieke is ook beter met geld dan ik. Ik ben geen big spender voor mezelf. Aan kleren voor op het podium durf ik wel geld uit te geven, maar mijn bezoekjes aan driesterrenrestaurants zijn op twee handen te tellen. En ik heb ook nooit met buitenissig dure auto’s rondgereden”, zegt Lotti in Story.
Helmut mag dan wel veel succes hebben, dat is absoluut niet te merken aan een buitengewoon dure levensstijl.
“Naast het podium wil ik een zo bescheiden mogelijk leven leiden. Daarom ben ik naar een gerestaureerde breukstenen woning in de Ardennen verkast. Ik hou van de rust, en de natuur. Tijdens de coronacrisis heb ik wel een zwembad laten aanleggen, uit vrees dat we nooit meer op reis zouden kunnen.”
