Anderhalf jaar na het overlijden van zijn geliefde Nicole heeft Hugo Sigal een boek geschreven over zijn verwerkingsproces rond haar ziekte, de ziekte van Alzheimer, en dood: ‘Leven voor twee’. In zijn boek beschrijft Hugo dat haar persoonlijkheid gelukkig nooit veranderd is door de ziekte.
“Daar prijs ik me gelukkig mee”, laat hij optekenen in Primo. “Nicole was tot de laatste dag grappig en speels. Die gedachte was destijds ook het moeilijkste voor mij, dat ik afscheid zou moeten nemen van haar terwijl ze nog leefde”, zegt Hugo. “Door haar ziekte zou onze connectie uiteindelijk wellicht compleet veranderen of zelfs stoppen. Dat toekomstbeeld was voor mij ondraaglijk”, meent hij.
“Wat ik intussen wel kon verdragen, was het besef dat ik vermoedelijk langer zou leven dan Nicole”, voegt Hugo daaraan toe. “Dat besef was hard en moeilijk, maar het was ook een geruststelling. Het klinkt bizar en egoïstisch, maar ik hoopte dat zij inderdaad als eerste zou gaan”, besluit hij.
