In ‘Een Echte Job’ kan je als patiënt wel eens schrikken wanneer plots een BV als verpleger of verpleegster naast je bed staat. Maar bij Celine Van Ouytsel viel het allemaal best mee.
“Velen hadden niet door wie ik was. Dat hoefde natuurlijk niet, zij staan centraal. Maar ik heb heel wat leuke gesprekken gehad en op den duur bouw je echt wel een band op. Met Jenny, een van de eerste patiënten die ik mocht verzorgen, heb ik nog steeds contact. Zij overleefde een vrachtwagenongeval en is nog volop aan het revalideren, maar haar man stuurt me regelmatig filmpjes door. Het gaat steeds beter met haar, en daar ben ik heel trots op”, zegt Celine in Dag Allemaal.
Celine heeft natuurlijk geen studies verpleegkunde gevolgd, dus ze was een leek in het vak. Ze heeft veel geleerd op de werkvloer, maar toch was ze soms nerveus.
“In het begin had ik vooral schrik dat ik te veel in de weg zou lopen en alleen maar een last zou zijn voor het team. Maar ik mocht al heel snel superveel doen van mijn mentor en dat gaf mijn zelfvertrouwen een enorme boost. De angst om iets verkeerd te doen was snel weg. Uiteindelijk krijg je de tijd ook niet om na te denken of je het al of niet durft. Die patiënt ligt daar en moet geholpen worden.”
