Jan Smit mag dan wel een beetje gas teruggenomen hebben, hij is nog altijd zanger en schrijft nog steeds zijn eigen nummers. Dat doet hij vooral op het toilet of wanneer hij in het vliegtuig zit.
“Of soms krijg ik een idee in bed, maar slaapt mijn vrouw al en moet ik heel stilletjes mijn idee opnemen met mijn recordertje”, lacht hij in Het Belang Van Limburg.
De zanger is al vele jaren bezig en de burn-out enkele jaren geleden heeft het er allemaal niet makkelijker op gemaakt. Jan had het gevoel dat hij het allemaal wel een beetje gezien had.
“En dat heeft ervoor gezorgd dat ik in 2019 ben omgevallen . Ik was gewoon op, mentaal en fysiek. Vijfentwintig jaar lang had ik de beste willen zijn, maar dat kan natuurlijk niet blijven duren. Dus het was een onzinnig streven.”
Jan schaamde zich enorm voor die burn-out. Voor hem was het een beetje als falen. “Dat denk je dan, hé. Voor ik zelf in dat straatje belandde, had ik zo mijn idee over mensen met een burn-out, depressie of midlifecrisis. Ik bagatelliseerde dat, tot ik er zelf aan ten prooi viel. En toen ging ik plots alles afreageren op de mensen om me heen. Ik werd een beetje stug, een beetje kortaf. Therapie heeft me erdoorheen geholpen, en ook de rustige coronaperiode bleek een zegen voor mij en voor de band met mijn kinderen: die is nog hechter geworden. Ik ben er nu veel meer voor hen dan vroeger.”
