André Hazes voelt zich altijd heel welkom wanneer hij in België is. België is ook het land dat nooit vooroordelen tegen hem heeft gehad en dat vindt hij een fijn gevoel.
“Ik heb er in Nederland natuurlijk best wel een potje van gemaakt, qua drank en drugs en vrouwen. Mijn allergrootste angst is altijd publiekelijke vernedering geweest, wat het des te gekker maakt dat ik mezelf op alle mogelijke vlakken publiek vernederd heb: ik presteerde niet, kwam afspraken niet na, was geen vader en geen partner”, begint André in Humo.
Toen hij na zijn ontwenning weer optredens ging geven, werd dat niet op groot applaus onthaald in Nederland. En dat begrijpt hij volledig.
“Zelfs nu nog gebeurt het dat ze met de armen gekruist zitten wanneer ik opkom, met zo’n air van: ‘Wat kom jij doen?’ Terwijl: in België mag ik een ster zijn. Als ik bij jullie vertel over hoe zwaar het is geweest, dan krijg ik soms wel twee minuten lang een staande ovatie. Daarom heb ik ook eerst in België geprobeerd om rockshirts en leren broeken aan te doen – in Nederland durfde ik dat niet, terwijl ik het wel echt wilde.”
